Het water is weer water
Verschillende seizoenen zijn voorbij gegaan, waarin het zwembadwater vertroebeld werd. Niet voor iedereen, maar wel voor mij. Dit had verschillende oorzaken, die zowel binnen als buiten het zwemmen speelden. De meeste vertroebeling kwam vanuit de zwemwereld. Na een periode met pikzwart water ben ik toch het zwembad weer ingedoken.
Alle begin is moeilijk, zo ook bij mij. Gelukkig heb ik een heleboel lieve mensen om mij heen, die ik kan vertrouwen en misschien nog wel belangrijker, dat zij vertrouwen hebben in mij en mijn kunnen. Mede daardoor ging het toch weer kriebelen om het zwembad in te duiken. De eerste keren zwemmen voelden aan als stroop en laat ik het maar niet over tijden hebben, want ten eerste mocht ik niet hard zwemmen en ten tweede kwam ik niet vooruit.
Gelukkig had ik al die tijd niet stil gezeten. Aan mijn overtraindheid en conditie mocht ik werken door middel van wielrennen en hardlopen. Helaas merk je daar zeer weinig van de eerste keren in het water. Na een kwartier zwemmen op mijn eerste ‘training’ hield ik het al voor gezien. Niet dat ik het niet leuk meer vond, maar om hongerig naar meer te blijven. Door het troebele water was de kans namelijk erg groot, dat ik er bij een langere training geen lol meer in zou hebben. In dat geval had ik het zwembad beslist voor nog langere tijd vaarwel gezegd.
Naast mijn eerste zwemmeters zorgden ook andere zaken ervoor dat ‘mijn’ zwembadwater minder troebel werd. Zo zwom Jolijn een supergoed NK korte baan in Drachten. Verder kwamen er in januari ontwikkelingen op gang, waardoor Jolijn en ik uiteindelijk in Lelystad voor ons zelf konden starten. Door dit laatste kon ik lekker op mijn eigen tempo aan herstel werken zonder druk van buitenaf. Daarnaast vonden Jolijn en ik begeleiding, waarbij er sprake is van groot wederzijds vertrouwen.
In de trainingen merkte ik, dat ik steeds meer vooruit ging en ook mijn studie begon met sprongen vooruit te gaan.
Langzaam maar zeker kwam de NK in Amsterdam in juni steeds dichterbij. In eerste instantie vond ik dit nog veel te vroeg, maar door de steun van de mensen om mij heen durfde ik ook deze stap te zetten. Tot mijn verbazing zwom ik sneller dan tijdens het seizoen 2005-2006. Dit was een enorme verrassing, gezien mijn korte voorbereiding.
De rest van de maand juni werd ‘mijn’ zwembadwater nog helderder. Op de NK Sprint zwom ik zelfs naar een persoonlijk record op de 100m. wisselslag en een hele goede tijd op de 50m. schoolslag.
Het water is weer water geworden. Ik voel me er opnieuw in thuis, heb er lol in en ik wil (kan) weer winnen!
Iedereen bedankt, die hieraan heeft bijgedragen!
