Trainingskamp Paphos, Cyprus, 9-23 mei 2008
Auteur: Thijs van Valkengoed
Op vrijdag 9 mei vertrok de Olympische zwemploeg van Schiphol om op Cyprus neer te strijken voor een trainingskamp van twee weken. Voor Jolijn en mij is dit het derde trainingskamp van de Nederlandse ploeg waar we samen heen gaan. Op Schiphol was het redelijk druk, maar het inchecken ging toch nog erg vlot. De heenreis was voor mij niet zo’n succes, want donderdagmiddag hadden Jolijn en ik onze inentingen gehad voor de reis naar China voor de Olympische spelen. Ik werd daar een beetje ziek van en had de hele dag hoofdpijn. In het hotel aangekomen ging ik dus maar snel naar bed, maar niet voordat we het aangeboden welkomstdrankje (jus d’orange) in ontvangst hadden genomen.
Zaterdagochtend werd ik gewekt door Marcel Wouda, hij wees mij erop dat het ontbijt bijna voorbij was en wilde weten hoe het met mij ging. Dat vond ik erg prettig. Marcel zal Jolijn en mij begeleiden tijdens de Olympische voorbereiding met de Nederlandse ploeg. Ook tijdens de Olympische Spelen zal hij ons coaches. Onze trainer, Mark Faber, is niet aan het begeleidingsteam toegevoegd, aangezien daar niet genoeg plek voor is. In het eerste weekend hadden Jolijn en ik dus ook alvast een goed gesprek met Marcel om het een en ander te bespreken. Marcel en Mark hebben veel contact en daarnaast lijkt het mij erg prettig met Marcel samen te werken.
Zowel op zaterdag als op zondag zwommen we één keer. Dat was wel prettig, want zo kon je wennen aan de temperatuur en het hotel. Het hotel is trouwens super. Ik heb zelfs een kamer alleen en vanuit mijn kamer kijk ik uit op de baai. Jolijn deelt haar kamer met Chantal. De bedden slapen erg goed en eten is fantastisch (elke avond hanteren ze een ander thema). Over het weer hebben we hier absoluut niet te klagen, want dat is bijna elke dag super. Naast de groep zwemmers, coaches en fysiotherapeuten, waren ook Cees-Rein van den Hoogenband en Joris Hermans aanwezig. Cees-Rein is de vader van Pieter en hij is de arts die ons zal begeleiden ten tijden van de Olympische Spelen. Joris Hermans is voedingsdeskundige. Joris gaf op zondagavond een interessante presentatie over voeding en sport.
De eerste cyclus
Op maandag begon het echte werk. De eerste volledige trainingscyclus. Jolijn zal nu nog even rustig aan doen, want zij is natuurlijk pas geopereerd aan haar keelamandelen en moet dus langzaam aan haar trainen opbouwen. Ik mocht meteen flink aan de bak. Maandags stond er bijna 10 kilometer op het programma en daarvan zwom ik meer dan de helft in schoolslag. Daarnaast deden we op maandag ook nog krachttraining. Helaas begon een van de schouders waarin ik geprikt was voor de inentingen erg rood te worden en uit voorzorg was de rode plek afgetekend door Cees-Rein. Mocht de plek groter worden, dan zou ik antibiotica nodig hebben.
Gelukkig viel het mee, want dinsdag was die plek niet groter geworden. Toch was ook dinsdag een zware dag. Ik voelde de grote hoeveelheid schoolslag van maandag goed in mijn benen en moest dus flink aanpoten. Woensdagochtend ging het gelukkig al weer een stukje makkelijker. De woensdagmiddag was een rustmiddag, want de cyclus was alweer voorbij. Op de rustmiddag bleef ik maar lekker binnen, want mijn lichaam had al heel veel zon gezien. Zo had ik mooi de tijd was spelletjes te spelen en nog wat werkjes te doen die anders zouden blijven liggen.
Cyclus nummer twee
Donderdagochtend begonnen we de tweede cyclus rustig. Er zat niet zo heel veel schoolslag in het programma, maar we wisten al dat we in de middag flink aan de bak zouden moeten. Marcel zei al: ‘Vanochtend zal ik jullie nog lekker je gang laten gaan, maar vanmiddag zit ik er boven op.’ Gelukkig bedoelde hij dat figuurlijk, want anders kwam er niet zo heel veel van... De donderdagmiddag was ook flink zwaar en we moesten flink aanpoten. Jolijn en ik gingen allebei erg goed. Jolijn had natuurlijk haar operatie gehad en het was nog even afwachten wat een dergelijke set met haar keel ging doen. Dit alles ging eigenlijk boven verwachting en Jolijn zwom zeer snelle tijden.
Op vrijdag hadden we het enigszins rustiger, maar er zaten nog wat pittig kracht en sprinten stukjes in de trainingen. Zaterdagochtend stond voornamelijk in het teken van herstel, maar er zat ook nog een flinke benenset in het programma. We sloten de cyclus af met techniekopnamen en die bekeken we na de lunch.
Daarna hadden we anderhalve dag rust. Dat was heel prettig, want mijn lichaam was daar wel aan toe. Eerst gingen we even het dorpje in. Dat was erg toeristisch en had veel souvenirwinkeltjes, cafés en restaurants. Daar hadden we even een drankje genomen en toen gingen we weer terug naar het hotel. In het weekend kon ik helaas niet veel naar buiten, want ik had een lichte reactie op de zon. Wat uitslag op mijn enkels, knieholten en op mijn rug en dat was natuurlijk niet zo prettig. Gelukkig kon mijn huid lekker binnen herstellen. Mijn tijd kon ik wel ‘verdoen’ met lezen, internetten, tv kijken en spelletjes spelen.
Cyclus drie
Maandagochtend begon de derde cyclus alweer vroeg. Mijn nachtrust was niet al te geweldig en het was dus even goed opstarten. Halverwege de eerste training begon het al wel een beetje te lopen. Na de training maar snel weer terug in mijn bed om nog wat extra te rusten. In de middag deden we weer krachttraining en die werd gevolgd door een zwemtraining met een sprintkern en een duurkern. ’s Avonds was ik alweer aardig moe en dat aan het begin van de week. Gelukkig sliep ik van maandag op dinsdag een stuk beter en meteen gingen de trainingen al een stuk beter. We deden ’s ochtends een redelijk intensieve duurtraining en in de middag core body stability training. De middagtraining was een flinke. We trainde het anaeroob tolerantie vermogen (het vermogen om verzuring te tolereren) en daarbij moesten we dus hard zwemmen. Mark had al voorspeld dat ik bepaalde tijden niet ging halen, dus de uitdaging lag er om dat wel te doen en dat lukte! Een zeer mooie training dus. Woensdagochtend was de laatste en vrij rustige training van de cyclus. Daarna weer lekker een middagje herstel.
Het laatste meters
Donderdag was de laatste trainingsdag. Met twee zwemtraining en één krachttraining op het programma was het natuurlijk geen eitje. De ochtend training bestond uit rustig duurzwemmen met wat intensieve stukken er tussen. Dat ging echt super goed, dus ik was weer zeer tevreden. In de middag krachttraining die werd gevolgd door de laatste zwemtraining van dit trainingskamp. De laatste training was de kortste en met veel aandacht voor techniek. Na die laatste 3,8 kilometer zat het trainen van het kamp erop. Het was meteen ook de eerste training waarbij ik als eerste van alle zwemmers uit het water was. De rest van het kamp was ik meestal de laatste, dus dat was wel prettig.
Op donderdagavond speelde we nog een spelletje en vervolgens ging ik maar mijn spullen inpakken. Toen ik het meeste had gedaan ging ik lekker slapen en de volgende ochtend pakte ik de rest in. Na het ontbijt haalde ik mijn koffer en om acht uur (Nederlandse tijd zeven uur) vertrokken we van het hotel naar het vliegveld. Daar aangekomen werd het wachten tot we mochten boarden. We zouden om 10:20 uur vliegen, maar dat haalde we niet. Uiteindelijk vertrokken we ruim twee uur later. Er bleek een technische mankement te zijn dat eerst natuurlijk opgelost moest worden. Uiteindelijk kwamen we rond half vier op Schiphol aan en vervolgens was het nog even wachten op de koffers. Toen we die hadden vertrokken we naar huis en om half zes konden we lekker op de bank ploffen. Het trainingskamp zat erop en enkel het uitpakken restte nog. Ik kijk terug op een super trainingskamp, waarin vooral de tweede week erg goed ging. Ook Jolijn ging steeds beter zwemmen. Ze houdt nu al makkelijk twee trainingen per dag vol en gaat ook steeds meer en steeds harder zwemmen.