Trainingskamp Encamp, Andorra, april/mei 2007
Auteur: Thijs van Valkengoed
Op zaterdag 28 april vertrokken Jolijn en ik vanuit Lelystad richting Zoetermeer. In Zoetermeer verzamelden de zwemmers van WVZ zich voor het trainingskamp in Andorra. Jolijn en ik hadden gevraagd of wij mee mochten en daarvoor kregen wij toestemming van het bestuur van WVZ. Bij zwembad ‘De Veur’ aangekomen stonden al aardig wat WVZ-ers te trappelen om richting Andorra te vertrekken.
Vlak na onze aankomst reed de bus de hoek om, een grote dubbeldekker kwam aan om alle zwemmers mee te nemen. De groep bestond uit ongeveer 65 zwemmers en 15 begeleiders. Na een toespraak van de voorzitter van de zwemafdeling en een uitleg over de indeling in de bus, mochten wij de bus in. Rond een uur of vier vertrokken wij richting Andorra. Na een uurtje stopte de bus, om de buschauffeurs voor de komende week op te pikken. Vervolgens reden we de Belgische grens over. In het zuiden van België was onze volgende stop en daar kregen wij een avondmaaltijd.
Na het avondeten vervolgden wij onze weg richting Andorra. Na een filmpje probeerden wij te slapen. Ik had het geluk al aardig moe te zijn en kon veel uurtjes slapen, ondanks dat het slapen in een bus altijd wat onrustig is. Tijdens de nacht stopten we nog twee keer. Toen konden we nog even de beentjes strekken. In de ochtend stopten wij voor het ontbijt en bleken we al een groot gedeelte van Frankrijk doorgetrokken te zijn. Na het ontbijt deden we allemaal mee met een ‘losgooi’-sessie om alle stijve ledematen weer wat losser te maken.
Na het ontbijt reden we vervolgens door naar Andorra. We veroorzaakten een kleine file achter de bus op de smalle bergweggetjes naar Encamp. In de bus was de kamerindeling al bekend gemaakt en konden we dus direct naar onze kamer. Ik lag samen met Wouter en Sander Smeets en Victor Reijns op kamer 306.
De eerste trainingen
Na het inrichten van de kamer gingen we naar het zwembad in Encamp. Het 25 meter zwembad is een onderdeel van het sportcentrum in Encamp. Hier kan men voor 118 euro per jaar onbeperkt gebruik maken van alle faciliteiten die het sportcomplex biedt. De eerste training richtte zich vooral op het rustig losmaken van het lichaam na de lange busreis. De volgende dag, Koninginnedag, ging het grootste gedeelte van de groep een lange wandeling maken in de omgeving. Een aantal senioren, waaronder Jolijn en ik, gingen onder begeleiding van Stefan van der Elst en Dennis Mannaart krachttrainen. Na de krachttraining was er nog wat tijd voor lunchen, waarna we voor het eerst in het 50 meter bad in Andorra La Vella gingen trainen. Het tripje van het hotel naar het zwembad duurde ongeveer een kwartiertje. Het zwembad in Andorra La Vella was een mooi zwemstadion met een grote tribune aan de ene kant en een mooi uitzicht via de ruiten aan de andere kant. Na de training, welke nog in het teken stond van herstel van de reis, genoten wij van het diner in het hotel. Na het diner was er voor de zwemmers de keuze tussen een actieve avond of rusten. Aangezien ik nogal moe was van de reis, koos ik voor rust. Tijdens het avondspel was er nog een ongelukje gebeurd met een van de zwemmers. Hij was tegen een klimrek aangerend en had een aardige snee op zijn voorhoofd. Hij moest naar het ziekenhuis Daar kreeg hij vijf hechtingen en mocht de rest van de week niet meer zwemmen. Erg jammer natuurlijk, zeker wanneer je helemaal naar Andorra gaat om lekker te kunnen trainen.
De zware trainingen breken aan
Dinsdags 1 mei zouden we twee keer trainen. In de ochtend stond er een pittige sprinttraining op het programma en in de middag werkten wij aan ons verzuringsvermogen. Tussendoor hadden we natuurlijk wat rust. De ochtendtraining was al aardig pittig, zeker omdat ik nog niet veel op hoge snelheid had getraind. In de middag kreeg ik na de hoofdset helaas wat last van mijn schouder en moest helaas de training staken. Dit bleek wel een goede keuze, want de rest van de week kon ik hierdoor lekker doortrainen! In de avond stond er wederom een avondspel op het programma. Ditmaal kwamen de Lama’s op bezoek en speelden wij verschillende spellen, welke ook van tv bekend zijn. Jolijn en ik kwamen daarbij natuurlijk ook aan bod. Na deze leuke avond lagen we moe en voldaan in bed.
Op woensdag vertrok de groep, op Jolijn en mij na, richting Barcelona. In Barcelona zou de groep een kijkje gaan nemen in het voetbalstadion Camp Nou, een wandeling maken over Las Ramblas, een training volgen in het Olympische Zwembad Piscinas Picorell en een diner krijgen. Jolijn en ik bleven in Encamp om daar een flinke zwemtraining en een krachttraining af te werken. Daarnaast maakten we dankbaar gebruik van onze rust en bereidden wij ons voor op de bonte avond van donderdag. Bij thuiskomst van de groep bleek dat de zwemmers een leuke dag hadden gehad, maar dat het water in het buitenbad van Barcelona met 16 graden toch wat te koud was geweest om in te trainen.
De echte zware trainingen volgden op donderdag. In de ochtend hadden we een training bestaande uit een techniekset vlinderslag, een duurset en een sprintsetje. In de middag gingen we werken aan ons verzuringsvermogen. Deze training ging bij de meeste zwemmers in onze baan erg goed! Zelf zwom ik erg gemakkelijk tijden die ik al een lange tijd niet meer gezwommen had. Na de middagtraining en het diner had iedereen nog even de tijd om zich op de bonte avond voor te bereiden.
De bonte avond
Voor de bonte avond waren de vertegenwoordigers van alle banen uit het zwembad vertegenwoordigd. Daarnaast hadden de nieuwe leden uit de begeleidingsstaf ook gezorgd voor inbreng. Jolijn en ik vonden dat wij als gasten natuurlijk ook voor enig vermaak dienden te zorgen. Voor onze ‘Holland Sport in Andorra’ hadden wij een spelletje ballonnetje omhoog/ballonnetje omlaag voorbereid. Na verschillende vragen over WVZ en een paar zwemvragen bleven er vier finalisten over. Deze moesten antwoord geven op een schattingsvraag. De uiteindelijke winnaar werd Viktor den Heijer. Na ons kwam de inbreng van de andere banen. Zo werden wij getrakteerd op twee leuke muzikale optredens, een modeshow, een aantal goocheltrucks van twee jonge magiërs, een optreden van de Chippendales en een komedieshow. Na de verschillende optredens kregen we als toetje een foto-impressie van het kamp tot dusver.
Na deze leuke avond stond ons op vrijdag nog een pittige duurtraining te wachten voor we onze spullen gingen pakken voor de terugreis. Na deze training met succes volbracht te hebben, pakten we onze spullen in en genoten we nog van onze laatste lunch in het hotel. Het eten was, net als de rest van de week, wederom voortreffelijk en zo deden we genoeg energie op om aan de lange terugreis naar huis te beginnen. Aan het begin van de terugreis leek Andorra wel geheel veranderd. Waar we bij aankomst nog de natuur zagen, was het nu op veel plekken wit van de sneeuw. In de afgelopen week was er veel neerslag in Andorra gevallen en was er op dinsdag zelfs een 24 uursrecord aan neerslag gebroken! Na een aantal uur in de bus stopten wij om nog wat te eten en vervolgens reden we verder door Frankrijk. Na een nacht in de bus, reden we ’s ochtends rond half 7 de Belgische grens over. In België zouden we bij Nazareth gaan ontbijten. Daar aangekomen bleek het wegrestaurant nog gesloten. Na een kwartiertje bellen bleek ons ontbijt in de richting van Frankrijk te zijn klaargezet. De bus keerde en zodoende konden wij alsnog gebruik maken van een lekker ontbijt. Na het ontbijt vervolgende wij onze weg richting Zoetermeer. Rond kwart over 11 kwamen wij daar aan en werden we opgewacht door ieders familieleden. Jolijn en ik werden door onze ouders opgehaald en na afscheid van iedereen genomen te hebben, vertrokken wij moe maar voldaan naar huis.
Ik heb enorm genoten van het kamp en wil daarom de begeleiding, de zwemmers en iedereen die het trainingskamp mogelijk heeft gemaakt hartelijk bedanken dat ik mee mocht naar Andorra!
